En daar zit je dan inderdaad, na iets meer dan een jaar kan er een balans worden opgemaakt. En dat is als volgt: m’n linker been voet en tenen. Nou die bungelen er nog aan maar als ik dat stuk plastic niet had zou lopen niks zijn. Ehh voortbewegen, want lopen ach dat is een stuk sneller, vloeiender, ik kan me voortbewegen. Laten we het daar op houden..
En dan m’n linkerarm, waardeloos ding geworden, kan ik niks mee en da’s best zuur. Het weerhoud me bijvoorbeeld om ergens te eten, moet altijd geholpen worden want tja vlees snijden lukt niet zo best. Van mij hoeft dus buiten de deur niet zo nodig, het benadrukt m’n invaliditeit, kan niet zelfstandig eten, schamen is een groot woord, maar geeft voor mij een niet fijn gevoel. En wat erger is het bungelt er maar zit spierspanningen in waardoor ik extra uit balans ben, en dus er last van heb met dat voortbewegen.
Dan de zorgen, straks het UWV met z’n papiermassa, een keuring, kijk de arboarts zegt dat het wel klaar is, maar zegt de UWV arts dat ook en wat gebeurt er dan. Hoe ziet het er dan financieel uit, zorgen dus…
Ons huis, kijk ik kan me er prima erin bedruipen, fijne buren, maar kijk naar de tuin, was ooit m’n trots nu is het een poel van onkruid, en dat doet me echt zeer, m’n hand jeukt, (normaal krabbel je dan met de andere hand, maar die is out of order….) maar tja wat wil ik dan doen, het gaat niet allemaal echt makkelijk en sommige zaken gaan gewoon helemaal niet. En omdat allemaal triecie te laten doen, dat kan niet ze vindt t niet leuk, tis zwaar, zorgen dus
Verhuizen? Vraag 1 is waarheen, want iets betaalbaars is er niet echt. Vraag 2 is de financiële onzekerheid, zolang uitslag UWV niet bekend is kan je niks, als ik afgekeurd wordt kom ik misschien in de IVA regeling terecht, en heb je een vorm van zekerheid. Anders is het onzeker.
Als de uwv arts besluit dat er nog kans op verbetering is wordt ik voor minder afgekeurd. Niet op wat ik minder kan werken maar op kan verdienen. Ze kijken wat ik mogelijk nog zou kunnen, kijken wat dat zou verdienen kijken wat mijn laatste loon was voor ik ziek werd en kijken naar het verschil, zoveel procent minder. Eh voila daar is het afkeuringspercentage, u zou nog zoveel kunnen verdienen, dus u bent zoveel procent afgekeurd. Stom systeem, maar dit terzijde. En dan nog de vraag of de arts denkt dat er nog kans op herstel en verbetering van dat percentage zal komen, langdurig afgekeurd dus of niet.
En dat een Niko 2.0 bezig..
