Vanmorgen te horen gekregen dat een oude vriendin van Patries onverwachts is overleden. Ze was een 2 tal maanden ouder dan ik. Zou in januari 61 worden.
Ze (zij en haar man) hadden een druk bestaan ingewisseld voor een mooi en rustiek leven in Spanje inmiddels al een jaar of 5. Het contact was verwaterd, mede door de reisafstand, maar zo’n bericht zet je wel even aan het denken. Stelt mijn omvallen op 9 januari in iets ander perspectief. Natuurlijk ik kan veel niet meer of niet zo handig als vroeger, maar de zon niet meer op zien komen had ook mij kunnen overkomen.
De vraag is hoeveel een mens kan verwerken, volgens mij wordt je murw op een gegeven moment. Tries heeft het zwaar te verduren, het was een bijzonder slecht jaar: ik viel om op 9 januari, mijn moeder overleed in juli, mijn schoonvader in november en nu dus op 10 december Anneke, zo heette ze, precies een maand voor haar verjaardag.
T’ is wel effe genoeg zo, we zijn genoeg gestraft waarvan we niet eensweten wat we precies misdaan hebben.
sterkte Peter en (klein) kinderen met het verlies (jullie zullen, zo denk ik nooit lezen, maar toch)
